شرح این روزها

➰

آدم از یک جایی به بعد دیگر خودش را به در و دیوار نمی‌کوبد، از هرچه هست و نیست شاکی نمی‌شود، از آدم‌ها فاصله نمی‌گیرد، از هیچکس دیگر متنفر نمی‌شود.

دیگر گریه نمی‌کند، غصه نمی‌خورد، از حرف کسی نمی‌رنجد. دیگر شعر نمیخواند، موسیقی گوش نمیدهد، به کسی زنگ نمی‌زند، کسی هم به او زنگ نمی‌زند.

دیگر صدایی، اتفاقی، بوی عطری، اسمی، زنگ تلفنی، نامه‌ای، خاطره‌ای، حرفی، رنگ پیراهنی حواسش را پرت نمی کند.

آدم از یک جایی به بعد‌ دیگر منتظر نمی‌ماند، دیگر عجله نمی‌کند، دیگر حوصله‌اش سر نمی‌رود، دیگر بی قرار نمی شود.

میدانی؟!

آدم از یک جایی به بعد فقط تماشا می‌کند...

[بابک زمانی]

سه شنبه 8 تیر 1400 - 7:49:22 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

????? ????

ارسال پيام

پنجشنبه 7 اردیبهشت 1402 10:08:43 PM

اینها یعنی، تنها زنده ای متحرک که فقط نفس میکشه، خیلی سخته که زنده وسرپا باشی، وبه هیچکدوم، از مواردی که گفتی هیچ علاقه ای نباشه، نمیدونم، من که بعید میدونم بشه