تقديم به جانبازان جنگ تحميلي-قرباني جنگ بابا

اين جنگل چوب خورده توي نعره هاي خفيفش شير لگد خورده داره

درياست،درياي تابوت روي شونه هاي نحيفش مرغابي مرده داره

طفلك همش لنگ نونه اين سفره هرچي كه داشته برداشته و بذل كرده

از تشنگي نصفه جونه

اين مشك دستاشو عمري نذر ابوالفضل كرده

اين صورت استخوني از فقر سيلي كه ميخورد درد رو فراموش كرده

البته يادم نميره وقتي جوون بود با فوت خورشيد رو خاموش ميكرد

روحي كه روي موج اف ام بنشست كنج اتاق و سرگرم بخت خودش بود

لبخند ميزد به آفت سيبي كه نعشش هميشه زير درخت خودش بود

اي چرك روي اسكناسها ،ارابه ناشناسها ،پيكان دلتنگ بابا

پر تلمبار مونده

از شهر و از يار مونده

قرباني جنگ بابااااااااااااااااا

بي جامه بي ادامه چشم انتظار يك نامه

تسبيج و سجاده باباااااااااااااااااا

هي سفره هاي پر از دود

ويرونه شاه مقصود

از سكه افتاد باااااااااااااااباااااااااااااااااااا

توي صف سينماها مي گفت امروز ديگه نقش مهمي ندارم توي تاتر شماها

مي گفت ده سال هر روز راه دوا خونه ها رو ترك موتور گريه كردم

از اون سر چاله ميدون تا اين سر توپ خونه با توپ پر گريه كردم

مي گفت ما مرغ شاميم حالا يا بزم عروسي يا مجلس سوگواري

مي گفت فرقي نداريم فرق ما دوتا شبيه اسب كالسكه ست و گاري

مي رفت و ميگفت پشت لبخند سه در چهارم قسط عقب مونده دارم

مي گفت از من گذشته مي رفت و مي گفت امشب مهمون ناخونده دارم

قرباني جنگ بابا

دوستان گلم متن اين شعر زيبا رو آقاي چاووشي خوندن بسيار زيبا و سوزناكه

باشد كه قدر اين عزيزان رو بدانيم هرچند ناچيز هرچند كه من هيچ كاري از دستم برنمياد جز اينكه بگم شرمنده ام

اي آخرين شاهنامه افسانه بي ادامه بي سنگ و كباده بابااااااااااااااا

تنهايي پرده خونها

ته مونده پهلوونها

از اسب افتاده بابااااااااااااا

(ببخشيد اگر اشتباه تايپي دارم چون اونچه رو شنيدم تايپ كردم

اميدوارم مورد پسند واقع شده باشه گرچه فقط تونستم يادشون رو زنده نگه دارم هرچند كوتاه